Het was gisteren eindelijk zo ver. De fietstocht van Parijs naar Oudleusen begon. Na een fantastisch afscheid bij de Wiekelaar, waar veel toeschouwers op af waren gekomen, vertrok de karavaan richting het mooie en altijd oh zo zonnige Frankrijk.
Na een uur of 5 rijden Door Nederland, België en Frankrijk arriveerden we op de camping in hartje Parijs, met uitzicht op de Eifeltoren. De tenten werden opgezet, het eten werd gekookt en daarna smakelijk ontvangen.
Aangezien de avond nog jong was, pakten we de bus en de metro om de Eifeltoren van dichtbij te bekijken. Helaas was dit van korte duur, want moeder natuur besloot om het te laten regenen. En dat doet het nu nog steeds.
Vanmorgen vertrok het peloton voor het eerst. Van de camping naar de Arc de Thriumph. Daar een groepsfoto gemaakt en met een buslading toeristen op de foto te zijn geweest, kon de eerste etappe echt van start.
Parijs. Mooie stad, leuk om te bekijken, maar om er door te fietsen misschien niet een aanrader. Na ruim 2 uur eindelijk de weg naar het platteland te hebben gevonden, kon er eindelijk wat gas op het pedaal.
Dwars door kleine, landelijke, misschien zelfs wel pittoreske dorpjes, afgewisseld met prachtige glooiende landschappen baanden we ons een weg naar Sossions. Een tocht van een kleine 130 kilometer. En bij zo’n tocht, waarbij de zon zich niet liet zien en de regen maar bleef vallen, hoort natuurlijk de misère van het fietsen. Vallen en opstaan, verkeerde afslagen nemen en onder aan de berg er achter komen dat je bovenaan de andere kant op had gemoeten en natuurlijk lekke banden.
Maar uiteindelijk heeft iedereen keihard zijn of haar best gedaan en de volgende camping bereikt. Het is nu tijd voor een goede nachtrust, wellicht eerst nog een biertje en dan gaan we morgen weer met frisse moed de 2e etappe tegemoet.